มณโฑม เหสีเป็นเวลา 7วัน 7คืน และได้แต่งตั้งชิวหาผู้เป็นน้องเขยเป็นผู้รักษาเมือง ชิวหาจัดเวรยามรักษาการณ์ทั้งวันทั้งคืนไม่ได้หลับไม่ได้นอน จนถึงวันที่ 7 ชิวหาทนง่วงไม่ไหว รู้สึกอิดโรยและใคร่จะพักผ่อน แต่เกรงว่าศัตรูจะเข้ามารบกวน จึงนิมิตกายสูงใหญ่ และแลบลิ้นปิดคลุมเมืองเอาไว้แล้วหลับไป
เมื่อ ทศกัณฐ์กลับมาเห็นแต่ความมืดมองไม่เห็นเมืองคิดว่าข้าศึกยกทัพมาล้อมเมือง ไว้ ตะโกนเรียกชิวหาอย่างไรก็ไม่ได้ยินเสียงตอบรับ นึกว่าชิวหาถูกฆ่าตาย จึงขว้าง
จักรสุรกานต์ออกไปตัดลิ้นชิวหาขาดกระเด็นจากร่าง ชิวหาถึงแก่ความตายทันที
(ห้อง ที่ 22) เมื่อชิวหาตาย นางสำมนักขาจึงเป็นม่ายมีความเศร้าโศกาอาดูรจึงออกเดินท่องป่าไปจนได้พบพระ รามแล้วเกิดหลงรัก จึงเข้าไปถวายตัวแต่พระรามปฏิเสธเพราะมีนางสีดาอยู่แล้ว นางสำมนักขาโกรธมากจึงเข้าตบตีนางสีดา พระลักษณ์จึงจับนางมาทำโทษด้วยการตัดหู ตัดจมูก ตัดมือ ตัดเท้า แล้วปล่อยตัวไป
ภายหลังที่นางสำมนักขาถูกพระลักษณ์ทำโทษอย่างรุนแรง นางจึงรีบไปเฝ้าพี่ชาย คือ พญาขร แต่ เล่าเรื่องว่า นางไปเดินเที่ยวพักผ่อนที่แม่น้ำโคทาวารี พบมนุษย์ชาย 2 คน หญิง 1 คน บวชเป็นดาบสอยู่ในป่า ฤาษีชายสองคนเห็นตนเป็นหญิงจึงเข้ามาหยอกเย้าลวนลามแต่นางไม่ยอมจึงช่วยกัน ทำร้ายนาง พญาขรได้ฟังดังนั้นจึงจัดทัพออกรบกับพระรามแต่ก็ถูกฆ่าตาย
(ห้องที่ 23) พวกยักษ์ที่เหลือตายก็ไปทูลพญาทูต ว่า พญาขรผู้เป็นพี่ถูกมนุษย์ซึ่งบวชเป็นฤาษีฆ่าตาย พญาทูตจึงจัดทัพไปออกรบกับพระราม แต่ในที่สุดพระรามก็แผลงศรพรหมาสตร์ไปฆ่าพญาทูตจนสิ้นชีวิต ฝ่ายยักษ์ที่เหลือตายก็รีบไปบอกตรีเศียร ตรีเศียรก็รีบจัดทัพออกไปรบกับพระราม แต่ก็ตายในที่สุด
ฝ่าย นางสำมนักขาเห็นพี่ชาย 3 คนคือพญาขร พญาทูต และตรีเศียรถูกพระรามฆ่าตายภายในระยะเวลาอันสั้น ก็รู้สึกลัวพระราม พระลักษณ์ จึงรีบหนีออกจากเมืองโรมคัลกลับไปยังเกาะลงกา
(ห้องที่ 24) ด้วยความแค้นใจจึงไปฟ้องทศกัณฐ์พร้อม กล่าวชื่นชมความงามของนางสีดาว่าสวยงามมากจึงคิดจะนำมาถวายทศกัณฐ์ แต่พระราม พระลักษณ์ได้ขัดขวางไว้ และพระลักษณ์ได้ลงโทษนางอย่างแสนสาหัส อีกทั้งเมื่อพี่ชายทั้งสามไปช่วยก็ถูกฆ่าตายเสียสิ้น จึงมาขอเชิญทศกัณฐ์ให้ไปรบกับพระราม แล้วเอานางสีดามาเป็นปิ่นเมืองลงกา
ทศ กัณฐ์คล้อยตามนางสำมนักขาและอยากได้นางสีดามาเป็นมเหสี จึงออกอุบายให้มารีศแปลงกายเป็นกวางทองให้นางสีดาลุ่มหลง ใช้ให้พระราม พระลักษณ์ไปตามกวาง แล้วตนเองจะเข้าไปลักนางสีดาพากลับมาเมืองลงกา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น